اختلالات جنسی دارای هم در مردان و هم در زنان دارای طیف وسیعی هستند و درمان موفقیت آمیز آنها در گرو تشخیص صحیح علت ایجاد کننده می باشد. در علم پزشکی در بسیاری از موارد بیماریها لازم به تجویز دارو یا انجام اعمال جراحی نیست بلکه باید سبک زندگی بیمار عوض شود، مثلاً افرادیکه فشار خون دارند، با کاهش وزن، ترک سیگار و کاهش نمک رژیم غذائی می توانند فشارخون خود را به مقدار زیادی کنترل کنند.

اختلالات جنسی علل بسیار زیادی دارند, یکی از مهمترین آنها داروهائی هستند که بیمار مصرف می کند. این داروها یا مسبب اختلال جنسی هستند و یا اینکه یک بیماری از قبل موجود را تشدید می کنند. باید تأکید کرد که به هیچ وجه خود بیمار نباید اقدام به تغییر یا قطع داروی تجویزی توسط پزشک بکند، بیمار باید مشکل را با پزشک معالج مطرح و او در صورت لزوم نسبت به تغییر یا تجدید نظر در دوز دارو اقدام می کند. این در مورد داروهائی است که بیمار باید بطور طولانی مدت مصرف کند، و گرنه در بسیاری از موارد دارو بمدت کوتاه تجویز می شود و مشکلی ایجاد نخواهد کرد.

مهمترین داروهائیکه در خانمها می توانند سبب اختلالات جنسی شوند بقرار زیر هستند:

1. داروهای ضد فشار خون: تقریباً 60 درصد خانمها در دهة 60 زندگی از داروهای مختلف مثل ضد فشار خون استفاده می نمایند. از این دسته از داروها هیدروکلروتیازید، متیل دوپا و اسپیرونولاکتون سبب کاهش میل جنسی و هیدروکلروتیازید، متیل دوپا، آتنلول و پروپرانولول سبب اختلال در برانگیختگی جنسی در خانمها می شوند.

2. داروهای ضد افسردگی: این دسته از داروها مهمترین گروه داورئی هستند که سبب اختلالات جنسی در زنان می شوند. میزان اختلال جنسی با مصرف این داروها حدود 30 درصد است. نسل جدید داروهای ضد افسردگی عوارض جنسی اندکی دارند. کلومیپرامین، ایمی پرامین و آمی تریپتیلین جزو ضد افسردگیهای سه حلقه ای هستند که هنوز هم مورد استفاده قرار می گیرند. آنها هم سبب کاهش میل جنسی و هم سبب کاهش برانگیختگی جنسی می شوند. علاوه از آن کلومیپرامین و ایمی پرامین سبب مشکل در رسیدن به ارگاسم نیز می شوند. کلومیپرامین و ایمی پرامین بیشترین اثر سوء را در عملکرد جنسی در زنان دارند. حتی با کمترین دوز کلومیپرامین ممکن است اختلال جنسی ایجاد گردد، ولی اختلال جنسی ناشی از آمی تریپتیلین بستگی به دوز آن دارد. ایمی پرامین بیشتر سبب اختلال در ارگاسم در خانمها می شود. 55 درصد خانمهائیکه ایمی پرامین مصرف می کنند در رسیدن به ارگاسم مشکل پیدا می کنند. از این دسته داروها نورتریپتیلین کمتر از همه عارضة جنسی دارد.

گروه بعدی داروهای ضد افسردگی که تقریباً جایگزین گروه قبلی شده اند، داروهائی هستند که میزان سروتونین در مغز را بالا می برند. از این گروه داروهائیکه بطور وسیع در ایران مورد استفاده قرار می گیرند، عبارتند از: فلوکستین، سرترالین، سیتالوپرام، فلووکسامین، ونلافاکسین و پاروکستین. فلوکستین، سرترالین، و پاروکستین هر سه نوع اختلال جنسی شایع در خانمها، یعنی اختلال در برانگیختگی جنسی، کاهش میل جنسی و اختلال در رسیدن به ارگاسم را ایجاد می کنند. سرترالین و سیتالوپرام در 25 درصد استفاده کنندگان از این داروها سبب کاهش میل جنسی، در 15 درصد سبب اختلال در رسیدن به ارگاسم می شود. فلووکسامین عوارض جانبی جنسی زیادی ندارد ولی بعلت تهوع شدیدی که ایجاد می کند ممکن است باعث کاهش میل جنسی شود. از این گروه داروها، ونلافاکسین بیشترین میزان اختلالات جنسی (38 درصد) را ایجاد می کند.  

3. داروهای مؤثر بر روان: لیتیوم داروئی است که بطور نسبتاً زیاد توسط همکاران روانپزشک مورد استفاده قرار می گیرد. این دارو بیشتر سبب کاهش میل جنسی می شود. کلاً داروهای ضد جنون مثل رسپیریدون، اولانزاپین و کلوزاپین در 60-40 درصد بیماران سبب افزایش پرولاکتین خون می شوند. افزایش پرولاکتین خون می تواند سبب کاهش میل جنسی و هم سبب مشکلات در باروری و پیودهای ماهانه شود. عوارض جانبی جنسی کلوزاپین کمتر از همه است. بدترین دارو از نظر عوارض جنسی تیوریدازین است. آن در 60 درصد بیماران سبب اختلال جنسی می شود.. فنوتیازین از میان داروهای اعصاب، بیشترین کاهش در میل جنسی را سبب می شود .

4. بنزودیازپینها: این گروه از داروها، آرامبخش و خواب آور هستند و شامل کلردیازپوکساید، دیازپام، اگزازپام، آلپرازولام، لورازپام و کلونازپام می باشند. کلاً این رده از داروها عوارض سوء جنسی کمتری دارند، ولی اگر همراه با لیتیوم مصرف شوند در 49 درصد بیماران سبب مشکلات جنسی می شوند. .

5. داروهای ضد تشنج: از این داروها جهت درمان صرع (غش، تشنج) استفاده می شود. والپروئیک اسید سبب اختلالات هورمونی در خانمها می شود. این دارو در مقایسه با سایر داروهای ضد تشنج، عوارض جانبی جنسی کمتری دارد. برخلاف والپروئیک اسید، کاربامازپین سبب اختلالات هورمونی متعددی می شود.

6. داروهای قلب و عروق: از داروهای قلب و عروق دیگوکسین و اسپیرونولاکتون سبب کاهش میل جنسی و اختلال در برانگیختگی جنسی می شوند.

در پایان باز تاکید می شود که داروهای تجویز شده توسط پزشک جهت سلامتی است و بیمار نباید بدون مجوز و اطلاع پزشک نسبت به هرگونه تغییر در داروهای تجویز شده اقدام نماید.


کانال تلگرام بیماریهای ارولوژی:

https://telegram.me/urologicaldiseasedrsafarinejad

کانال تلگرام مخصوص باروری و ناباروری:

https://t.me/nabarvaridrsafarinejad

کانال تلگرام مخصوص سلامت جنسی:

https://t.me/salamatjensidrsafarinejad

کانال تلگرام مخصوص زگیل تناسلی:

https://t.me/zegiltanasolidrsafarineiad

کانال تلگرام مخصوص ترانسها:

https://t.me/Iraniantransgender

کانال کاربرد لیزر اربیوم یاگ

https://t.me/erbyaglaserdrsafarinejad

کانال بیماریهای­آمیزشی

https://t.me/stddrsafarinejad