اختلالات جنسی شایعترین نوع بیماری در بشر هستند و هم در مرد و هم در زن دارای انواع مختلف می باشند. یکی از انواع اختلالات جنسی در مردان اختلال نعوظ می باشد. حدود 30-25 درصد مردان در طول زندگی اختلال نعوظ را تجربه می کنند. اختلال نعوظ می تواند منجر به فشارهای روحی در فرد و گاه از هم پاشیدن خانواده ها شود. دانشمندان از دو دهه قبل سعی و تلاش داشتند تا این بیماری را به نحوی درمان کنند. برای ایجاد نعوظ در مردان باید آلت تناسلی پر از خون شود و لازمۀ آن انبساط عضلات صاف اجسام غاری می باشد. برای انبساط عضلات صاف اجسام غاری یک ماده بنام اکسید نیتریک لازم است. اکسید نیتریک سبب تجمع ماده ای بنام گوانوزین مونوفسفات حلقوی در آلت تناسلی می شود و ماده اصلی گشاد کننده اجسام غاری و ایجاد نعوظ در مردان همین گوانوزین منوفسفات حلقوی است. اگر میزان این ماده در اجسام غاری آلت تناسلی بالا رود، اجسام غاری منبسط شده و نعوظ ایجاد می شود. این ماده بلافاصله پس از ترشح توسط ماده ای بنام فسفودی استراز 5 از بین می رود. در بدن انسان 11 نوع فسفودی استراز وجود دارد که اعضاء مختلف دارای انواع مختلف فسفودی استراز هستند. فسفودی  استرازی که در اجسام غاری وجود دارد، نوع 5 می باشد. بنابراین اگر داروئی یافت می شد که فسفودی  استراز نوع 5 را در اجسام غاری آلت تناسلی مهار کند، سبب بهبود نعوظ در مردان می شد. دانشمندان آمریکائی حدود یک دهه بر روی این موضوع کار کردند و سرانجام در سال 1998 اولین مهار کنندۀ فسفودی  استراز نوع 5 توسط دانشمندان شرکت داروئی فایزر کشف و ساخته شد و اسم آنرا سیلدنافیل (Sildenafil) گذاشتند. این دارو با نام تجاری ویاگرا (Viagra) به دنیا عرضه شد و میزان سود این شرکت فقط از فروش این دارو در سال بیشتر از درآمد نفتی بعضی از کشورها بود. در مدت کمتر از سه سال این دارو به یکی از پرفروشترین داروها در دنیا تبدیل شد. بعداً دو نوع دیگر مهار کننده فسفودی  استراز- 5 کشف شدند که اسم آنها تادالافیل (Tadalafil) و واردنافیل (Vardenafil) بود که به ترتیب با اسم تجاری Cialis و Levitra به بازار عرضه شدند. در ابتدا تبلیغات بسیار وسیع در مورد اثر "درمانی" این دارو بعمل آمد، ولی اکنون بعد از گذشت حدود دو دهه از کشف سیلدنافیل مشخص شده است که این دارو فقط سبب "تسکین" اختلال نعوظ می شود و هیچگونه اثر "درمانی" ندارد. کم کم این دارو استفاده وسیع پیدا کرد طوریکه امروزه بیشتر مردان سالم بعنوان دوپینگ جنسی از آن استفاده می کنند و کمتر فروش این دارو مربوط به بیماران مبتلا به اختلال نعوظ می باشد. سیلدنافیل با نامهای تجاری مختلف در سرتاسر دنیا به بازار عرضه شد و در بازار ایران، هم سیلدنافیل تولید داخلی وجود دارد و هم سیلدنافیل تولید خارج از کشور. مصرف نابجای این دارو می تواند سبب عوارض خطرناک و حتی مرگ فرد شود. فروش آن بدون نسخه پزشک ممنوع می باشد ولی متأسفانه اکثر داروخانه ها در ایران آنرا بدون نسخه در اختیار هر فرد متقاضی قرار میدهند. این داروها هم دارای عوارض جانبی خطرناک و هم کم خطر می باشند. همانطور که در بالا اشاره شد تعداد 11 نوع فسفودی  استراز در بدن وجود دارد نوع 6 آن در شبکیه چشم است. سیلدنافیل که مهار کنندۀ انتخابی فسفودی  استراز نوع 5 می باشد تا حدودی بر روی فسفودی  استراز نوع شش نیز اثر می کند و سبب عوارض چشمی در استفاده کنندگان از این دارو می شود (دید آبی رنگ). هر قدر داروئی بر روی فسفودی  استراز 5 انتخابی تر باشد (روی سایر فسفودی  استرازها کمتر اثر کند) عوارض آن نیز کمتر است. تادالافیل 700 برابر سیلدنافیل برای فسفودی  استراز نوع 5 انتخابی است (کمتر روی سایر انواع فسفودی  استرازها تأثیر دارد) ولی اثر آن بر روی فسفودی  استراز نوع 11 بیشتر از سایر مهارکنندۀ های فسفودی  استراز 5 می باشد. فسفودی  استراز نوع 11 بیشتر در عضلات بدن است و این سبب بدن درد پس از مصرف تادالافیل می شود که گاهاً بسیار شدید بوده و بیمار مجبور به قطع دارو می شود.

در اینجا تفاوتهای عمده ما بین سه نوع مهار کننده فسفودی  استراز 5 به اختصار بیان می شوند:

1. مدت زمانی که طول می کشد تا پس از مصرف، دارو حداکثر غلظت خونی را پیدا کند: سیلدنافیل 50 دقیقه، واردنافیل یک ساعت و تادالافیل 2 ساعت. بنابراین اثر داروئی سیلدنافیل و وادرنافیل پس از مصرف زودتر از تادالافیل ظاهر می شود.

2. اثر غذا بر روی جذب دارو: اگر سیلدنافیل و واردنافیل همراه با غذا یا معده پر مصرف شوند، میزان جذب آنها به ترتیب 29 و 20 درصد کم می شود ولی غذا در جذب تادالافیل بدون تأثیر است. بدین جهت توصیه می شود که سیلدنافیل و واردنافیل با غذا و یا با معده پر مصرف نشوند.

3. نیمه عمر دارو: نیمه عمر دارو مشخص می کند که اثرات دارو چه مدت در بدن باقی می ماند. نیمه عمر یعنی مدت زمانیکه طول می کشد تا 50 درصد داروی مصرف شده از بدن دفع شود. نیمه عمر سیلدنافیل، واردنافیل و تادالافیل به ترتیب 4 ، 3 و 17 ساعت می باشد. یعنی اثر تادالافیل بعد از مصرف خیلی بیشتر از دو داروی دیگر در بدن باقی می ماند. توجه داشته باشید که اگر فردی با مصرف این دارو دچار عارضه شود (مثلاً کاهش فشارخون) مدت باقی ماندن عارضه دارو با نیمه عمر آن رابطه مستقیم دارد.

5. درصد دفع دارو از راه ادرار: ما هر داروئی را مصرف کنیم یا از راه ادرار و یا از راه مدفوع دفع می شوند، درصدی از سیلدنافیل، واردنافیل و تادالافیل که توسط ادرار دفع می شوند به ترتیب 13، 5 و 36 درصد است. بنابراین در افرادیکه دارای نارسائی کلیه هستند فسفودی  استراز مناسب واردنافیل است و در این بیماران تادالافیل نباید تجویز شود چون در خون به میزان خطرناک تجمع می یابند.

در اکثر مقالات ذکر شده است که سیلدنافیل 60-30 دقیقه پس از مصرف اثراتش ظاهر می شود ولی باید تأکید کرد که زمان آشکار شدن اثر سیلدنافیل در افراد مختلف متفاوت می باشد. در ضمن کارخانه های مختلف که این داروها را ساخته اند، اثرات داروهایشان متفاوت است و کیفیت دارو نیز متفاوت می باشد. مثلاً به تجربۀ بنده، بعضی تادالافیلهای ساخت داخل ایران، حدود 10 ساعت پس از مصرف اثراتشان ظاهر می شود.

6. مدت زمانی که اثرات دارو در بدن باقی می ماند: پس از مصرف سیلدنافیل و واردنافیل اثرات آنها حدود 5-4 ساعت در بدن باقی می ماند، ولی اثر تادالافیل تا 36 ساعت نیز در بدن باقی می ماند.

کلاً مهار کننده فسفودی  استراز 5 موقعی مؤثر هستند که در مصرف آنها شرایط زیر رعایت شوند:

1. با معده خالی باید مصرف شوند (به غیر از تادالافیل)

2. باید مصرف حتماً همراه با تحریک جنسی باشد و گرنه دارو بدون تأثیر می ماند.

3. دوز مناسب از دارو استفاده شود.

این داروها دارای عوارض قلبی عروقی می باشند و مصرف آنها در این بیماران باید خیلی دقیق و تحت نظر پزشک باشد. در بیمارانیکه نیتروکانتین مصرف می کنند مصرف هر نوع مهار کننده فسفودی  استراز در آنها ممنوع مطلق است. در ضمن واردنافیل یک عارضۀ قلبی مخصوص بخود دارد که دو نوع مهار کنندۀ فسفو دی استراز – 5 دیگر فاقد آن عارضه هستند. اینکه این سه نوع مهار کننده فسفودی  استراز 5 آیا دارای اثرات متفاوت می باشند یا نه، تشخیص آن با پزشک است، یعنی اگر در بیماری سیلدنافیل مؤثر نبود می توان واردنافیل تجویز کرد و یا اینکه واردنافیل هم بدون تأثیر خواهد بود؟ پزشک با بررسی بیمار و شرایط وی بهترین انتخاب را برای او انجام خواهد داد. اثرات این داروها بر روی درمان (در حقیقت تسکین) اختلال نعوظ بستگی به علت اختلال نعوظ دارد. مثلاً اگر علت اختلال نعوظ دیابت طول کشیده است، بعید بنظر می رسد که تنها این داروها در درمان اختلال نعوظ مفید واقع شوند. بستگی به شرایط بیمار پزشک در این مورد تصمیم خواهد گرفت.

بطور خلاصه:

1. سه نوع مهار کننده فسفودی  استراز نوع 5 تفاوت عمده با هم دارند.

2. این داروها به تنهائی هیچگونه اثر "درمانی" ندارند بلکه اثرات آنها "تسکینی" است.

3. این داروها اگر صحیح استفاده نشوند می توانند عوارض خطرناک داشته باشند. مرگ و میر و ایجاد کوری پس از مصرف این داروها گزارش شده است.

4. تمام بیماران مبتلا به اختلال نعوظ از مصرف این داروها سود نمی برند. یک گروه خاص از این بیماران به این داروها پاسخ مثبت می دهند.

5. گاهاً بیماریکه به مصرف تنهای این دارو پاسخ نداده است، مصرف آن همراه با داروهای با مکانیسم اثر متفاوت هم مؤثر واقع شده و هم در دراز مدت اثرات درمانی پیدا می کنند.

6. برخلاف تصور عامه در مردیکه مبتلاء به اختلال نعوظ نمی باشد مصرف این داروها به عنوان تقویت جنسی هیچ سودی ندارد و فرد فقط دچار عوارض دارو می شود.

7. این داروها در درمان سایر انواع اختلالات جنسی مثل انزال زودرس و کاهش میل جنسی هیچگونه تأثیری ندارند.

8. برای اینکه این داروها مؤثر واقع شوند باید حتماً درست استفاده شوند، مثلاً مصرف سیلدنافیل با غذا و یا بدون تحریک جنسی بدون تأثیر خواهد بود.

9. برای اینکه قضاوت کنیم که دارو در مورد یک بیمار مؤثر بوده یا نه باید بیمار حداقل شش دوز از این دارو (شش نوبت) را استفاده کند. بنابراین اگر پس از مصرف یک یا دو بار از این داورها آنها بدون تأثیر بودند، نمی توان قضاوت عدم تأثیر کرد.

10. این داروها به هیچ وجه نباید به عنوان دوپینگ جنسی مصرف شوند، این نوع مصرف در مردان می تواند سبب عوارض خطرناک مثل شکستگی آلت تناسلی و پریاپیسم (نعوظ طول کشیده، پس از انزال نعوظ از بین نمی رود و اگر بیش از 4 ساعت ادامه یابد سبب از بین رفتن آلت تناسلی می شود) شود.

11. تجویز این داروها منحصراً توسط پزشک متخصص می باشد (فردیکه اطلاع کافی از مکانیسم اثر این داروها داشته باشد).

12. این داروها باید در مکانهائی مصرف شوند که اگر فرد دچار عارضه شد، بیمارستان تخصصی جهت مراجعۀ بیمار وجود داشته باشد. یکی از عوارض خطیر این داروها کاهش شدید فشار خون است که گاهاً با تجویز دارو فشارخون بالا نمی آید و بناچار باید در آئورت بیمار بالون پمپ گذاشته شود.

مسئولین محترم غذا و دارو باید ترتیبی اتخاذ کنند که نه تنها این دارو بلکه سایر داروهائیکه مصرف آنها بدون تجویز نسخه پزشک ممنوع است، بدون نسخه توسط داروخانه ها در اختیار این بیماران گذاشته نشود.

گاهاً که مصرف این داروها در بیماری ممنوع می باشد بیمار از داروهای تبلیغی در شبکه های ماهواره ای که بعنوان صد در صد گیاهی تبلیغ می شوند استفاده می کند. تعدادی از این داروهائیکه صد درصد گیاهی تبلیغ می شوند دارای مقادیر زیاد از مهار کننده های فسفو دی استراز - 5 هستند، بنابراین خوانندگان محترم نباید در دام تبلیغات واهی شبکه های ماهواره ای بیفتند. اولاً هیچ نوع داروی گیاهی برای درمان اختلال نعوظ تا کنون توسط جوامع علمی مورد تأیید قرار نگرفته و ثانیاً هیچ نوع داروئی وجود ندارد که تمام انواع اختلالات جنسی را صد در صد و در تمام بیماران درمان کند!

کانال تلگرام بیماریهای ارولوژی:

https://telegram.me/urologicaldiseasedrsafarinejad

کانال تلگرام مخصوص باروری و ناباروری:

https://t.me/nabarvaridrsafarinejad

کانال تلگرام مخصوص سلامت جنسی:

https://t.me/salamatjensidrsafarinejad

کانال تلگرام مخصوص زگیل تناسلی:

https://t.me/zegiltanasolidrsafarineiad

کانال تلگرام مخصوص ترانسها:

https://t.me/Iraniantransgender

کانال کاربرد لیزر اربیوم یاگ

https://t.me/erbyaglaserdrsafarinejad

کانال بیماریهای آمیزشی

https://t.me/stddrsafarinejad