هیدروسل (Hydrocele) عبارت از تجمع مایع در اطراف بیضه می باشد که توسط یکی از پوششهای بیضه ترشح می شود (شکل 1). هیدروسل در اکثر موارد یک بیماری بدون خطر بوده و مشکلی برای بیمار ایجاد نمی کند، ولی در ده درصد موارد علت ایجاد کننده آن یک بیماری خطیر مثل سرطان بیضه است. آن معمولاً یکطرفه است (شکل 2) ولی گاها نیز دو طرفه می باشد (شکل 3).

تعداد قابل ملاحظه ای از مردان نیز مثل زنان دچار یائسگی می شوند که در اصطلاح علمی به آن Andropause می گویند . اگر در مردی میزان هورمون تستوسترون از یک میزان مشخصی کمتر تر باشد، در اصطلاح می گویند که دچار کم کاری غدد جنسی شده است. در مردان مسن کم کاری غدد جنسی به یائسگی تعبیر می شود.

یک درصد کل مردان و ده درصد مردان نابارور مبتلا به آزواسپرمی هستند. آزواسپرمی به معنای فقدان اسپرم در ماَیع منی می باشد، به عبارت دیگر تعداد اسپرم صفر است. مردانیکه به هیچ وجه از هیچ طریقی بچه دار نمی شوند را در اصطلاح پزشکی استریل می نامند. آزواسپرمی مترادف با استریل بودن نیست، تعداد قابل ملاحظه‌ای از این مردان به طرق مختلف می توانند بچه دار شوند.

انسداد مجرای انزالی (Ejaculatory duct obstruction) یکی از علل آزواسپرمی انسدادی (Obstructive Azoospermia) در مردان می باشد. آزواسپرمی بدین معنی است که تعداد اسپرمهای مرد صفر است. آزواسپرمی به سه گروه بزرگ تقسیم می شود. برای پی بردن به انواع آزواسپرمی لطفا اینجا را کلیک کنید. انسداد مجرای انزالی از این نظر اهمیت دارد که با یک عمل نسبتاً ساده می توان آنرا باز کرد.

بیش فعالی جنسی (Hypersexuality) عبارت از تمایل و احساس نیاز مرضی به برقراری رابطه جنسی می باشد، طوریکه این بیماران مثلا با 20-15 بار رابطه جنسی در روز ارضاء جنسی پیدا نمی کنند. این حالت را که یک بیماری است نباید با میل جنسی زیاد اشتباه کرد. ممکن است یک مرد در روز 3 بار رابطه زناشوئی داشته باشد که با آن نیازهایش برطرف می شود و این حالت مرضی نیست.

ناباروری (Infertility) دارای استرس شدید بر خانواده¬ها است و اگر غیر قابل درمان باشد، مسائل اجتماعی و خانوادگی زیانباری بدنبال خواهد داشت. پانزده درصد مردان نابارور مبتلا به آزواسپرمی (Azoospermia) هستند، به عبارت دیگر تعداد اسپرم مرد صفر است. بسیاری آزواسپرمی را مترادف با ناباروری غیر قابل درمان می دانند.

بسیاری از افرادیکه مبتلا به فشارخون (Hypertension) هستند از وجود آن بی اطلاع می باشند. علت آن این است که فشارخون بالا هیچ علامت یا نشانی ندارد، ولی تأثیرات آن بر عملکرد جنسی می تواند عمیق باشد. از نظر علمی اگر فردی فشارخون بالاتر از 140 بر روی 90 میلی متر جیوه داشته باشد، مبتلا به فشارخون محسوب می شود.

فشارخون (Hypertension) یک بیماری است که خطر بیماریهای قلبی و سکته مغزی را افزایش می دهد. اگر بطور مداوم فشارخون فردی بیش از 90/140 میلی متر جیوه باشد، در اصطلاح گفته می شود که دارای فشارخون است. فشارخون دارای دو نوع اصلی است: اولیه که دلیلی برای آن نمی توان یافت و ثانویه که اگر بررسی کنیم یک بیماری مسبب فشارخون یافت خواهد شد.

یکی از اختلالات مادرزادی مهم در نوزادان پسر بیماری هیپوسپادیاس (Hypospadias) است که در آن سوراخ مجرای ادرار پائین تر از محل طبیعی بر روی تنه آلت تناسلی باز می شود. اگر نوزادی بنظر برسد که بصورت مادرزادی ختنه شده است باید مشکوک به این بیماری شد. این بیماری دارای طیف وسیع است و از بسیار خفیف تا بسیار شدید که در آن در تشخیص جنس نوزاد مشکل پیدا می شود، متفاوت خواهد بود.

هیپوسپادیاس به معنی باز شدن سوراخ مجرای ادرار در محلی پائین تر از محل اولیه می باشد. این محل جدید هر نقطه ای در سطح تحتانی آلت تناسلی می تواند باشد. هر قدر محل سوراخ مجرای ادرار پائین تر قرار گیرد، بیماری شدیدتر و اصلاح جراحی آن مشکل تر خواهد بود. هیپوسپادیاس یک بیماری مادرزادی ناخوشایند می باشد که در دوران کودکی سبب استرس و اضطراب والدین و در سنین پس از بلوغ سبب استرس خود فرد نیز می شود.

کلیه ها در حالت طبیعی در زیر دنده ها در پهلوها در اطراف ستون فقرات قرار دارند (شکل 1)، ولی ممکن است یک یا هر دو کلیه محل غیر طبیعی داشته و در اصطلاح در یک محل نابجائی قرار گیرند. در حین تکامل جنین، کلیه ها ابتدا در داخل لگن قرار دارند. با افزایش سن جنین کلیه ها رفته رفته از داخل لگن بالا رفته و در هنگام تولد در محل طبیعی در زیر دنده ها قرار می گیرند.

در حالت طبیعی سوراخ مجرای ادرار در مردان در رأس کلاهک آلت تناسلی باز می شود. اگر این سوراخ در پائین تر از محل طبیعی در سطح تحتانی آلت تناسلی باز شود در اصطلاح پزشکی به آن هیپوسپادیاس (Hypospadias) گفته می شود. شدت هیپوسپادیاس بسیار وسیع است. ممکن است سوراخ مجرای ادرار پائین تر ولی روی کلاهک آلت تناسلی باشد.

در جامعه ما مردان خواجه (Eunuchs) به مواردی اطلاق می شوند که ظاهر مردانه ندارند. آن ناشی از کم کاری غدد جنسی است که می تواند هم در زن و هم در مرد اتفاق بیفتد. غدد جنسی در مرد همان بیضه ها و در زن همان تخمدانها می باشد. بیضه ها در مرد دو کار عمده انجام می دهند: تولید هورمون تستوسترون و تولید اسپرم.

کلیه ها دو عضو لوبیائی شکل هستند که در هر طرف در زیر دنده ها در ناحیه پهلوها قرار گرفته اند (شکل 1) و مثل هر عضو دیگر بدن می توانند سرطانی شوند. کلیه ها مسئول دفع مواد زائد از بدن هستند. سرطان کلیه (Kidney Cancer) جزو سرطانهای با مشی بد محسوب می شود. سرطان کلیه 2 درصد سرطانهای بدن را شامل می شود. در آمریکای شمالی بیشترین میزان شیوع و در آسیا و آفریقا کمترین میزان شیوع را دارد.

پروستاتیت (Prostatitis) یا عفونت و التهاب پروستات انواع مختلف دارد و افتراق صحیح آنها از همدیگر دارای اهمیت فراوان است و بدون تشخیص درست نوع پروستاتیت درمان موفقیت آمیز آن غیر ممکن است. درمان پروستاتیت زمان بر بوده و حداقل شش ماه درمان مناسب برای مهار بیماری لازم است.

کم کاری غدد جنسی (Hypogonadism) در مردان (Men) عبارت از نارسائی بیضه ها در تولید آندروژن یا اسپرم و یا هر دو می باشد. اصطلاح آندروژن (Androgens) شامل هورمونهای مردانه می شود که سر دسته آنها هورمون تستوسترون است. بیضه ها دو کار اصلی انجام می دهند، تولید هورمونهای مردانه یا آندروژنها و تولید اسپرم. بنابراین کم کاری غدد جنسی می تواند شامل یکی از دو مورد فوق و یا هر دو مورد باشد.